معنی فر کیانی - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

نفس انسانی، روح انسانی، نفس ناطق در فلسفه، نفس ناطقه، نوراسفهبد، نوراسپهبد

در ایران باستان غلبه، قدرت، فرّ و شکوه شاهنشاهی که اهورامزدا، ایرانیان را از آن برخوردار می ساخت، کیاخره، فرّۀ ایزدی

(فَ)

منسوب به فربیا. (از معجم البلدان)

(فَ)

محمود بن فضل بن حیدر بن مطر فربیانی المطری، مکنی به ابی الغنائم. سلفی او رادیده و از او حدیث شنیده است. (از معجم البلدان)

(فِرْ)

منسوب به فریان که نام جد خاندانی است. (سمعانی)

حالت و چگونگی پر زیان

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما